Jednorodzajowość wierzytelności nie oznacza, że wszystkie cechy potrącanej wierzytelności muszą być takie same po obu stronach. Dotyczy ona tylko jednakowego przedmiotu świadczeń obydwu stron. Zasadniczo więc potrącenie jest możliwe, gdy przedmiotem obu wierzytelności są takie rzeczy, które są zamienne w obrocie.
Przepis art. 498 § 1 Kodeksu cywilnego zaznacza, że chodzi tu o: „pieniądze lub rzeczy tej samej jakości oznaczone tylko co do gatunku”. Wymaganie jednorodzajowości uzasadnione jest tym, że wierzyciel powinien otrzymać takie świadczenie, jakie mu się należało, a nie innego rodzaju.
Należy podkreślić, że dopuszczalne jest potrącenie wierzytelności, które wyrażone są w różnych walutach. Zgodnie z art. 358 § 2 Kodeksu cywilnego przeliczenia wierzytelności podlegających potrąceniu należy dokonywać według średnich kursów walut ustalanych przez Narodowy Bank Polski, chyba że ustawa, orzeczenie sądowe lub czynność prawna (np. umowa) stanowi inaczej. Oficjalne kursy walut są na bieżąco ogłaszane przez NBP takich serwisach informacyjnych jak: Reuters, Bloomberg, na stronie internetowej NBP i w oddziałach NBP.