Wymagalność wierzytelności to stan, w którym wierzyciel ma prawną możliwość żądania zaspokojenia przysługującej mu wierzytelności, a dłużnik obowiązany jest spełnić świadczenie. Jest to potencjalny stan o obiektywnym charakterze, którego początek następuje od chwili, w której wierzytelność zostaje uaktywniona. Wtedy też następuje początek biegu przedawnienia i dopuszczalności potrącenia.
Z reguły wymagalność powstaje z chwilą nadejścia terminu spełnienia świadczenia, który może być określony w ustawie lub oznaczony przez czynność prawną albo wynikać z właściwości zobowiązania. Jeśli natomiast termin spełnienia świadczenia nie został oznaczony, powinno być ono spełnione niezwłocznie po wezwaniu dłużnika do wykonania zobowiązania, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej. Przykładem jest art. 723 Kodeksu cywilnego, który przewiduje, że w razie udzielenia pożyczki bezterminowej wymagalność roszczenia o zwrot pożyczki następuje po upływie 6 tygodni od wypowiedzenia jej przez dającego pożyczkę.
Z treści art. 498 Kodeksu cywilnego można by było wnioskować, że przesłanka wymagalności dotyczy obu wierzytelności. Przyjmuje się jednak, że wymagalna musi być tylko wierzytelność potrącającego.